Włoski projekt plus niemiecka technika i wykonanie. Patrząc na BMW Pininfarina Gran Lusso Coupé można stwierdzić, że w motoryzacji trudno o lepsze połączenie. Owoce włosko-niemieckiej współpracy bywały jednak zaskakujące, o czym przypomniał nam Paweł, pokazując swoją Isettę.
Jednocylindrowy mikrosamochód powstał w firmie Iso, która produkowała… lodówki, a także skutery i małe trójkołowe pojazdy dostawcze. Nazwa jest zdrobnieniem od „Iso”, czyli Isetta to „małe Iso”, a zarazem odpowiedź na zapoczątkowaną w 1953 roku przez KR175 firmy Messerschmitt modę na tzw. bubble cars, czyli samochody-bańki.
Włosi umieścili w swym niewielkim aucie jednocylindrowy dwusuwowy silnik o pojemności 236 ccm i mocy 9,5 KM. Choć prototypy były trójkołowe, ostatecznie, by uniknąć podatności na dachowanie, zdecydowano się na dwa koła oddalone o ok. 50 cm.
„Małe Iso” było wstępem do budowy „wielkich Iso” – sportowych modeli Rivolta i Grifo. Licencja na produkowaną także w Belgii i Hiszpanii Isettę została w październiku 1954 roku sprzedana BMW. Podobne kontrakty Iso zawarło z firmami z Francji (VELAM) i Brazylii (Romi). Później, przed 1957 rokiem, BMW udzieliło licencji na Isettę Brytyjczykom, którzy zaczęli ją produkować w fabryce w Brighton.
Bawarska firma szybko przeprojektowała włoski mikrosamochód. Na początku montowała zmodyfikowany czterosuwowy motor o pojemności 250 ccm z motocykla BMW R25/3, osiągający 12 KM przy 5800 obr./min. Po zniesieniu przepisów pozwalających na prowadzenie aut o pojemności silnika 250 ccm przez osoby posiadające motocyklowe prawo jazdy w październiku 1956 roku BMW wprowadziło wersję z czterosuwową jednocylindrową chłodzoną powietrzem jednostką o pojemności 295 ccm.
Maksymalna moc tego silnika to 13 KM przy 5200 obr./min. W 1957 roku do sprzedaży wprowadzono bazujące częściowo na Isetcie BMW 600. Na przełomie 1959 i 1960 roku BMW opracowało też własną trójkołową Isettę (Isetta Dreirad Spezial) z silnikiem o pojemności 297 ccm. W niektórych krajach do prowadzenia tego typu auta wystarczyło motocyklowe prawo jazdy. Egzemplarz należący do Pawła to wersja czterokołowa, wyprodukowana w 1960 roku. Auto napędzane jest motorem o pojemności ok. 300 ccm.
Do Polski trafiło w 2011 roku. Renowacja była tym bardziej wymagająca, że w Polsce części do Isetty są niedostępne. Prace zaczęły się od całkowitego rozmontowania i wypiaskowania nadwozia. Odsłoniętą blachę pokryto podkładem epoksydowym.
Rama po piaskowaniu została pomalowana proszkowo. Nie obyło się bez kilku zakupów. Dwa zderzaki kosztowały razem 500 euro. Taka samą kwotę trzeba było przeznaczyć na komplet uszczelek szyb. Cena reperaturek użytych z przodu wyniosła 85 euro. Tylne kosztowały 130 euro.
Po blacharzu samochodem zajęli się lakiernik i tapicer. Konieczne były również naprawy zawieszenia i układu napędowego. Jako przykładowe ceny Paweł podaje: 350 euro za komplet przewodów elektrycznych, 150 euro za pompę hamulcową oraz 120 euro za tłumik. Jako jeden z droższych elementów Isetty Paweł wymienia mocowane na drzwiach radio Blaupunkt w obudowie z głośnikiem, na które trzeba przeznaczyć 1.500 euro. Na szczęście udało się tego wydatków uniknąć.
Poniesione wydatki przekładają się jednak na satysfakcję, gdy auto pomaga swemu właścicielowi zdobywać laury w licznych zawodach i konkursach. Isetta wygrywała kilkanaście konkursów elegancji w 2013, 2014 oraz bieżącym roku. Sezon 2014 zakończyła z nadawanym przez Polski Związek Motorowy tytułem Automobil Roku. Paweł wywalczył tytuł II wicemistrza Polski Pojazdów Zabytkowych w klasie samochodów wyprodukowanych do 1960 roku.
Isetta to obecnie pojazd kultowy, czego dowodem są również pokazane nam przez Pawła zdjęcia… ze ślubu księcia Luksemburga Feliksa i jego wybranki – Cire Lademacher. Książęca para zasiadła w Isettcie z motorem analogicznym jak w prezentowanej.
Także Isetta Pawła może zostać wynajęta. Paweł wciągnął się w zagadnienia związane z tym modelem. Zajmuje się kupnem, sprzedażą i renowacją części. Kolekcjonuje też literaturę dotyczącą bawarskiego mikrosamochodu.
Andrzej Szczodrak
Fot. Piotr Mokwiński
BMW Isetta 300, 1960 r.
SILNIK/NAPĘD: fabryczna czterosuwowa jednocylindrowa chłodzona powietrzem jednostka o pojemności 297 ccm, 13 KM przy 5200 obr./mini 18,4 Nm przy 4600 obr./min.
NADWOZIE: fabryczny kolor: część dolna pomalowana lakierem Weinrot, część górna pomalowana lakierem Sanddunenbeige
KOŁA/OPONY: Oopony o rozmiarze 4.80×10
INNE: Zwycięstwa w licznych konkursach elegancji w 2013, 2014 i 2015 r., nadany przez PZMot tytuł „Automobilu Roku 2014”, tytuł II wicemistrza Polski Pojazdów Zabytkowych w klasie samochodów wyprodukowanych do 1960 roku
STYL: Klasyk
WŁAŚCICIEL: Paweł Pawlak
(BMW TRENDS 2/2015)
