VW Bora w trzech smakach – który najlepszy?

Bora to czwarta generacja sedana klasy kompakt w koncernie VW. Produkowana w Europie od 1998 roku do 2005 zapisała się na kartach historii marki.

Kolejna generacja (na płycie podłogowej A5) to powrót do nazwy Jetta, co czyni z tego auta unikatowy model w Europie (w USA i Chinach sprzedawano jeszcze Borę II). W czasach produkcji ten zgrabny sedan był w pewnym sensie luksusową, gdyż droższą i lepiej wyposażoną odmianą Golfa. Dziś wszystkie auta oparte na płycie podłogowej A4 (PQ34) są popularne wśród szerokiej rzeszy użytkowników oraz tunerów. Jednak Bora daje możliwość stworzenia bardziej indywidualnego projektu na scenie zdominowanej przed Golfa. My postanowiliśmy zebrać trzy, naszym zdaniem, najlepsze auta z województwa łódzkiego i pokazać wam, jak poradziło sobie z tematem trzech miłośników Volkswagena. Prezentujemy srebrne kombi z 2001 roku, należące do Daniela, ciemnozieloną odmianę Variant Konrada z tego samego rocznika oraz limonkowego sedana z 1998, który jest własnością Przemka.

NIEZŁY VARIANT

Konrad zdecydował się na Borę przez przypadek. Wcześniej był właścicielem Golfa III, potem Golfa II i chciał nabyć kolejnego Volkswagena. Na celowniku miał Passata B5 FL, ale poszukiwania zakończyły się fiaskiem i zmuszony był wziąć pod uwagę także inne modele VW. Tak trafił na kombi z 2001 roku z genialnym silnikiem 1.8T (AUM), który jest bardzo podatny na modyfikacje. Ponieważ projekt miał odzwierciedlać najlepsze praktyki tuningu w stylu stance, jednostkę napędową zmodyfikowano za pomocą podstawowego pakietu. To kompletny przelotowy układ wydechowy (3-calowy downpipe, 2,2-calowe tłumiki). Do tego dochodzi nowy program, który lepiej wykorzystuje seryjne turbo K03S. Efekty to moc ok. 200 KM i najważniejsze, czyli odpowiedni dźwięk wydechu. Zupełnie nowe jest zawieszenie. Zastosowano układ air ride, zbudowany na gwintowanym zawieszeniu TA-Technix, w skład którego wchodzą poduchy Reuben 130/3 z przodu oraz 130/2 z tyłu. Operuje nimi Kompresor Viair 380C, a zapas powietrza przechowywany jest w 20-litrowej butli. Dodatkowo przód auta usztywniony jest przez rozpórkę kielichów (wzór Audi S3) oraz stabilizator z wersji 4Motion.

Aby uzasadnić wszystkie modyfikacje zawieszenia, konieczna była zmiana seryjnych kół. Wybór padł na stylowe i nowatorskie Radi8 R8B12 o średnicy 18 cali, które doskonale się wkomponowują w nowoczesny styl. Nadwozie przeszło szereg dyskretnych zmian, aby podkreślić nietuzinkowość auta i dbałość o najmniejsze szczegóły. Już seryjnie ten egzemplarz wyposażony był w zielone szyby i polakierowane elementy, jak lusterka, klamki i listwy.

Nietuzinkowy charakter nadają tylna lotka i dokładki zderzaków z wersji V6. Dodatkowo detale, jak customowe czarne lampy i logo Turbo oraz Rabbit, pokazują, że Konrad dokładnie wie, jak jego kombi powinno wyglądać, aby się wyróżniać. Fabryczne beżowe skórzane wnętrze uzupełniono o nowy komplet zegarów z wyświetlaczem FIS. W konsoli środkowej są teraz trzy manometry Viair i odtwarzacz Pioneer 2 DIN. Bardzo stylowy jest wskaźnik ciśnienia doładowania w miejscu włącznika świateł. Bagażnik przechowuje teraz butlę oraz kompresor zawieszenia, które zostały obszyte jasną skórą. Bardzo dobra baza oraz mnóstwo pracy przeobraziły to niepozorne kombi w bardzo ciekawe auto.

SREBRNE KOMBI

W tym samym okresie co ciemnozielone auto powstał też srebrny Variant Daniela. Podobna jest też historia wcześniejszych pojazdów właściciela, który przed Borą był posiadaczem Golfa IV. Bora kombi należy do niego od dwóch lat. Wyjechała z fabryki z bardzo poszukiwanym przez tunerów silnikiem AQN, czyli mocniejszą 170-konną wersją V5. Jednostka ta charakteryzuje się bardzo dobrą elastycznością, ale przede wszystkim niesamowitym dźwiękiem, gdy „uwolniony” zostaje wydech. Dokładnie tak postąpił Daniel instalując customowy, całkowicie przelotowy układ oparty o jeden tłumik końcowy. Chcąc zachować fabryczną niezawodność jednostki nie zdecydował się na inne zmiany. Tego samego nie można powiedzieć o zawieszeniu, które zostało kompleksowo przebudowane.

Samochód ma system air ride, który powstał w oparciu o gwintowane kolumny MacPersona FK AK Street. W skład systemu wchodzą poduchy Reuben 130/2 kompresor Viair 380c (chromowany), przewody o grubości 6 mm oraz 15-litrowa butla na sprężone powietrze. Tylne koła pochylono względem podłoża o 3,5 stopnia i wzmocniono stabilizatorem z Audi S3. Dość mocne seryjne hamulce tarczowe (z przodu 312 mm, z tyłu 256 mm) nie wymagały modyfikacji i skrywają się pod nowymi kołami. Daniel zdecydował się na bardzo modne i niesamowicie stylowe felgi Radi8 CM9 w rozmiarze 18 cali. Ich skomplikowany i nowoczesny wzór połączony z dwutonową kolorystyką idealnie pasuje do srebrnego lakieru oraz odzwierciedla odważne nastroje europejskiej sceny VAG. Kola mają szerokość 8,5 cala z przodu oraz 9,5 na osi tylnej. Założono na nie opony Nankang NS20. Aby uczynić nadwozie wyjątkowym, założono dokładki zderzaków z wersji V6. Z przodu ze zderzaka zniknęła rejestracja. Pojawiły się natomiast światła obrysowe USDM. Oryginalne soczewkowe reflektory mają teraz czarne wnętrza.

W środku kombi oryginalnie miało nudne, zdaniem Daniela, czarne wnętrze. Zapadła więc decyzja o jego wymianie na odpowiednik w jasnym kolorze. W Borze zainstalowano beżowe skórzane fotele Recaro. Do tego doszły jasne skórzane boczki drzwiowe, wykładzina oraz jasna deska rozdzielcza. Góra deski rozdzielczej jest nadal czarna, podobnie jak słupki i podsufitka obszyte czarną alcantarą. Elementami nadającymi wnętrzu tunerskiego charakteru są dwa manometry Viair 2 oraz pilot do obsługi air ride.

SEDAN

Przemek długo szukał odpowiednio utrzymanego oraz wyposażonego egzemplarza. Owocem tych poszukiwań jest limonkowa limuzyna z 1998 roku. W tym czasie jedyną oferowaną wersją silnika V5 był model AGZ o mocy 150 KM napędzający prezentowane auto. Samochód ma bardzo bogate wyposażenie fabryczne. Są to między innymi beżowe skórzane fotele Recaro z dwoma podłokietnikami, które dodatkowo z przodu są elektrycznie sterowane. Kierowca ma do dyspozycji ciekawe udogodnienia, jak lusterko fotochromowe czy czujnik deszczu. Komfort podróżującym zapewniają fabryczna elektroniczna klimatyzacja i podgrzewanie foteli. W podświetlanej na czerwono kabinie są też drewniane dekory. Nic dziwnego, że Przemek wprowadził w niej bardzo subtelne modyfikacje, na przykład montując światła z wersji R32 czy zegary SE.

Inaczej sprawa wygląda na zewnątrz pojazdu. Bora ma pakiet dokładek z modelu V6. Przednie reflektory zmieniono na soczewkowe marki DEPO. Przedni zderzak został wygładzony, a z tyłu znalazła się końcówka wydechu marki Ulter. To jedyny widoczny element nowego przelotowego układu wydechowego o szerokości 2,5 cala, uzbrojonego jedynie we wspomniany końcowy tłumik. Samochód został obniżony za pomocą gwintowanego zawieszenie TA-Technix. Z tyłu dodatkowo wóz korzysta z krótkich sprężyn od wersji 4Motion. Aby uzyskać odpowiedni camber obu osi, z tyłu zamontowano cambershims. Z przodu możliwość regulacji zapewniają camber plates. To konieczne modyfikacje, aby odpowiednio spasować nowe koła. Są to BBS RSII o popularnej dla tej platformy średnicy 18 cali. Niestety, rozstaw śrub w felgach to 5×120 i konieczne było założenie 15-milimetrowych adapterów na rozstaw 5×100. Z przodu szerokie na 8,5 cala felgi stosunkowo łatwo dopasowano do bocznej linii nadwozia. Trudniejszym zadaniem okazało się dopasowanie felg o szerokości 10 cali z tyłu. Jednak za pomocą ekstremalnych ustawień camberu tylnej osi udało się idealnie schować opony w tylnych nadkolach.

3 x BORA

Bora, bliźniacza siostra Golfa, ciekawie zaznacza swoją indywidualność na polskiej scenie stance. Wszystkie trzy prezentowane auta pokazują podobne, ale bardzo indywidualne ścieżki modyfikacji. Kultowe pozycje dla tej platformy to dokładki zderzaków z wersji V6 oraz idealny rozmiar kół – 18 cali. Coraz bardziej poszukiwane przez tunerów silniki V5 w tym nadwoziu można było nabyć wprost z fabryki i takie modele są obok V6 i 1.8T najbardziej poszukiwane. A skoro mowa o legendarnym silniku 1.8T, to pracuje on w zielonym kombi. Czy wybór auta z tą jednostką napędową wymaga komentarza? Choć motor ten nie zapewnia rasowego ryku pięciocylindrówki, to pozwala na dużo większe modyfikacje i osiąganie mocy nawet powyżej 300 KM. Pozostaje nam jedynie zadać pytanie, które nurtujące każdego budującego samochód w stylu stance. Air ride czy gwintowane zawieszenie statyczne? Naszym zdaniem nie ma jednoznacznej odpowiedzi, ale jak świetnie udowadniają prezentowane Bory, idealny wygląd można uzyskać za pomocą obu rozwiązań. To porównanie nie ma zwycięzców ani przegranych. Nam podoba się każde z trzech aut. A wam, drodzy czytelnicy, który samochód najbardziej przypadł do gustu?

Krzysztof Kaźmierczak

Fot. Piotr Mokwiński