Seryjne (prawie) BMW M235i lepsze od M2. Czy to możliwie?

Piotr, właściciel opisywanego BMW M235i, zrobił wszystko, aby jego auto się wyróżniało od innych. Czy udało mu się osiągać zamierzony efekt? Nie znam nikogo, kto przecząco odpowiedziałby na to pytanie.

Seria 2 jest stosunkowo nowym produktem BMW. Samochód zadebiutował w 2014 roku, stając się jednocześnie najmniejszym coupé w ofercie bawarskiej marki. Auto miało tylny napęd gwarantujący świetne prowadzenie oraz atrakcyjnie stylizowane nadwozie. Nie bez znaczenia była także oferta silnikowa, na szczycie której stał trzylitrowy motor o mocy ponad 400 KM montowany w topowym modelu M2 Competition.

Lepszy od seryjnego M2

Prezentowany samochód ma o wiele lepsze osiągi od seryjnego M2. Do tematu wrażeń z jazdy jeszcze wrócę.

Auto Piotra fabrykę opuściło jako M235i z trzylitrowym silnikiem TwinTurbo o mocy 326 KM. Dlaczego za bazę opisywanego projektu nie posłużyło topowe M2? Problemem nie były pieniądze, a względy czysto praktyczne. Wersja wypuszczona przez speców z oddziału M Performance jest o około 100 kg lżejsza od odmiany M2. Różnica względem M2 Competition wynosi prawie 200 kg. To dużo w ważącym około 1500 kg aucie.

Kolejnym argumentem przemawiającym za wyborem odmiany M235i była skrzynia biegów. Topowa M2 ma wyczynową przekładnię DKG. M235i bardziej cywilną, mniej męczącą w codziennym użytkowaniu, ale równie trwałą skrzynię ZF o ośmiu przełożeniach. Ponadto kluczowe elementy silnika zostały już seryjnie wzmocnione. To głównie te dwie cechy sprawiły, że w garażu Piotra stanęło M235i, a nie M2.

Niesamowite osiągi!

Teraz auto ma moc około 600 KM oraz 820 Nm! Takie wartości przenoszone są na asfalt wyłącznie za pośrednictwem tylnej osi. Warto dodać, że tylne opony mają szerokość 295 mm, a czasami w celu uzyskania jeszcze lepszych osiągów i lepszej trakcji montowane są jeszcze szersze – 305-milimetrowe gumy.

Á propos osiągów. Samochód ze startu zatrzymanego pierwsze 100 km/h osiąga po 3,5 s. Jeszcze większe wraże robi przyspieszenie w zakresie 100–200 km/h, które trwa zaledwie 6,8 s. Podobne czasy osiągają mocarne supersamochody pokroju Lamborghini oraz Ferrari. Jednostkę napędową stać na uzyskanie jeszcze lepszych parametrów, jednak ogranicznikiem w tym przypadku jest trudno dostępne w Polsce 100-oktanowe paliwo. Według szacunków Piotra na takim paliwie czas przyspieszenia od 100 do 200 km/h powinien skrócić się do 6,2–6,3 s.

W skutecznych startach z miejsca pomaga wbudowany system Launch Control. Dzięki modyfikacjom w elektronice umożliwia on ruszenie z pierwszego lub drugiego biegu. Seryjna przekładnia ZF ma dość krótkie przełożenia, dlatego start z dwójki okazuje się bardziej skuteczny i efektywny.

Zmodyfikowane zostało także oprogramowanie skrzyni biegów. W zależności od wybranego trybu jazdy automatyczna przekładnia charakteryzuje się dużą delikatnością lub sporą agresywnością. Wszystko zależy od potrzeby chwili oraz widzimisię kierowcy.

Piotr zajął się także elastycznością jednostki napędowej. Samochód ma kilka tak zwanych map silnika. Mocarna dwójka może stać się względnie cichym i przyjaznym samochodem na co dzień, który nie zmęczy w trasie. Może także ujawnić agresywną naturę. Dostępne jest także ustawienie oferujące pełną moc i gwarantujące maksimum zabawy. Podczas codziennej jazdy można natomiast wybrać jeden z kilku wariantów mocy.

Strzał z rury

Komfort jazdy na co dzień gwarantuje customowy układ wydechowy wyposażony w klapy. Gdy klapy są w pełni otwarte, mamy do czynienia z pełną przelotową opcją. Jednak dzięki zastosowaniu rezonatorów Heltzholma głośność wydechu nie jest irytująca, chociaż prezentowane M235i nie należy do cichych aut, a strzały z układu wydechowego są oczywistością.

Zmiany wprowadzono także w zawieszeniu. Dzięki amortyzatorom KW v3 auto zostało znacznie obniżone. Szpera Quaife gwarantuje stabilność oraz przewidywalność i pewność prowadzenia nie tylko podczas szybszej jazdy w zakrętach, ale także podczas gwałtownego przyspieszania oraz hamowania.

We wnętrzu poza logo Manharta oraz zielonymi wstawkami na kierownicy mamy kilka wskaźników monitorujących pracę układu napędowego oraz nowy zestaw audio obsługiwany przez wzmacniacz firmy Audiotec-Fischer.

Mocy oraz delikatnych zmian wnętrza nie widać jednak podczas pierwszego kontaktu z tym samochodem. Od razu wrażenie robi za to jego niebanalna stylistyka.

Urok Manharta

Popularna dwójka została wyposażona w kompletny pakiet stylistyczny firmy Manhart, który poszerza ją o około 8 cm na stronę. Jest to szczególnie widoczne na nadkolach, które pozwoliły na zamontowanie wspomnianych wyżej bardzo szerokich opon. Co ciekawe, cały bodykit Manharta powstał dużo wcześniej niż BMW zaprezentowało model M2.

Na mocno poszerzone i uwydatnione nadwozie została naklejona kontrowersyjna, ale mocno przykuwająca uwagę chromowana folia w kolorze turkusowym. Dzięki niej auto wygląda niczym cukierek owinięty w sreberko. Bardzo kuszący cukierek, któremu trudno się oprzeć.

Chromowaną folię bardzo trudno nakleić. Prawie w ogóle się nie rozciąga. Nałożenie jej na auto pełne poszerzeń i niestandardowych dodatków kosztowało Piotra wiele nerwów i równie dużo czasu. Do tego okleina dość łatwo się rysuje i wymaga stałej pielęgnacji. Dlatego położono na nią bezbarwną folię.

Po prawie dwóch latach prace nad niesamowitą i niepowtarzalną dwójką zostały ukończone. Auto jest kompletne i dokładnie takie, jak wymarzył sobie właściciel. Prezentowany samochód budzi kontrowersje, ale też olbrzymie zainteresowanie. To BMW M235i zawsze jest w centrum uwagi mimo braku wielkiego napisu „patrz na mnie!” na nadwoziu…

Paweł Kaczor

Fot. autor