Brak konsekwencji za jazdę bez pasów, a może pierwszeństwo pieszych przed nadjeżdżającym pojazdem? Chcemy po prostu dojechać do domu, a po drodze napotykamy zamieszanie związane z polskim ustawodawstwem… Osiedlowy obłęd. Kiedy dostaniemy mandat za złe parkowanie?
Trudne powroty do domu
Teoretycznie wiemy, jak należy poruszać się samochodem. Wszak zdaliśmy egzamin na prawo jazdy, może nawet udało się to za pierwszym razem. Jednak czy na pewno wiemy, jak należy dojechać bezpiecznie do naszego własnego domu?
Brzmi to irracjonalnie, bo przecież każdy z nas wie, gdzie mieszka. Recytujemy nasz adres wielokrotnie przy okazji rejestracji u lekarza, czy załatwiania różnych spraw urzędowych. Umiemy opisać drogę do naszego miejsca zamieszkania znajomym, którzy wybrali się do nas na niedzielny obiad. Ale czy umiemy rozpoznać rodzaj drogi, którą się poruszamy?
Powrót do podstaw
Wróćmy na chwilę do teorii znanej nam z kursu na prawo jazdy. Rozróżniamy dwa rodzaje dróg: publiczne i prywatne. Egzamin, który odbyliśmy i zdaliśmy odbywał się na drodze publicznej. Oznacza to, że najprawdopodobniej nie mieliśmy za dużo do czynienia ze strefami ruchu i drogami wewnętrznymi, które są drogami prywatnymi. Szczególnie, gdy zdaliśmy egzamin przed rokiem 2011, bo wtedy takiego oznakowania zwyczajnie nie było!
Jest to o tyle ważne, że musimy wiedzieć, że droga prywatna łącząca się z drogą publiczną nie tworzy skrzyżowania. W związku z tym strefa ruchu czy droga wewnętrzna łącząca się z drogą publiczną, którą się poruszamy, nie odwołuje zakazu zatrzymywania się, wyprzedzania lub ograniczenia prędkości. Warto też wiedzieć, na której ze stref możliwe jest poruszanie się bez świateł czy badania technicznego. Musimy również pamiętać o tym, że wyjeżdżając z drogi niepublicznej wykonujemy manewr włączania się do ruchu, nawet jeśli nie ma znaku “ustąp pierwszeństwa”.
Strefa ograniczonej prędkości (B-43)
Pierwszą opisywaną przez nas strefą będzie strefa ograniczonej prędkości. Stosuje się ograniczenie prędkości do 30, 40 lub 50 km/h. Jest to uzależnione od warunków drogowych, natężenia ruchu pojazdów i pieszych. Znak B-43 stosuje się w celu ograniczenia prędkości w strefach o dużym natężeniu ruchu pojazdów i pieszych oraz dużej liczbie skrzyżowań. Znaki te stosuje się także w centralnych częściach miasta w okolicach centrów handlowych. Strefy te, jeśli nie są dodatkowo oznakowane, będą drogami publicznymi. Ważną informacją jest, że w takiej strefie powinny być stosowane rozwiązania lub urządzenia wymuszające jazdę z prędkością podaną na znaku. Oznacza to możliwość wykorzystania miejscowych zwężeń i zmian kierunku jazdy, a przede wszystkim progów zwalniających, które w przypadku stref ograniczonej prędkości do 30km/h lub mniej, nie mogą być oznakowane. Wjeżdżając w taką strefę musimy mieć to na uwadze.
30 km/h w terenie zabudowanym? Przeczytaj apel do Unii Europejskiej
W strefie ograniczonej prędkości nie powinno się stosować znaków określających pierwszeństwo na skrzyżowaniach, czyli możemy spodziewać się wielu skrzyżowań dróg równorzędnych.
Progi zwalniające nie muszą przybierać standardowej formy, a mogą prezentować się w powyższy sposób. Zostały zastosowane na skrzyżowaniu dróg równorzędnych, by zmusić kierowców do spowolnienia i rozejrzenia się.
Niestety, takie rozwiązanie sprawia, że kierowcy zajmują nieprawidłowy pas ruchu podczas przejazdów przez skrzyżowanie bez redukowania prędkości. Z racji tego, że strefa ta jest nadal drogą publiczną, jest to wykroczeniem.
Droga wewnętrzna (D-46)
Droga oznakowana znajdująca się za znakiem D-46 jest drogą niepubliczną. Co istotne, droga wewnętrzna nie musi być nim oznakowana, by była uznawana za taką drogę. Na połączeniu drogi publicznej z wewnętrzną dopuszcza się stosowanie znaku D-46 w przypadkach, gdzie ze względu na rodzaj obiektu (kompleks budynków o różnym przeznaczeniu, np. usługowo-handlowym) brak znaku miałby wpływ na bezpieczeństwo ruchu na drodze publicznej.
Mandat za złe parkowanie – obejdzie się bez?
Krótko mówiąc to ogólnodostępny teren prywatny, w związku z tym nie obowiązują nas wszystkie przepisy. Możemy swobodnie zaparkować na chodniku, jeździć bez zapiętych pasów bezpieczeństwa czy zapalonych świateł. Możemy również swobodnie rozmawiać przez telefon w trakcie prowadzenia pojazdu. Nie dostaniemy mandatu za prowadzenie samochodu bez ważnych badań technicznych, niezarejestrowanego, lub gdy sami nie posiadamy uprawnień. Prawdziwe drogowe eldorado.
Nie wszystko wolno?
No dobrze, ale gdzieś ta sielanka ma swój koniec. To teren prywatny, ale mimo to nadal zabronione jest poruszanie się “na podwójnym gazie”. Dodatkowo wciąż obowiązują nas znaki i sygnały drogowe, w związku z czym możemy otrzymać mandat za nieprawidłowo zaparkowany pojazd. Ale tylko, gdy zostanie to zgłoszone, ponieważ policja nie patroluje dróg wewnętrznych bez wyraźnego zaproszenia.
Nie możemy również doprowadzić do bezpośredniego zagrożenia w stosunku do innego pojazdu czy pieszych.
Wyjeżdżając z drogi wewnętrznej włączamy się do ruchu.
Strefa ruchu (D-52)
To strefa zawierająca przynajmniej jedną drogę wewnętrzną. Mimo tego, że na drodze wewnętrznej panuje mała anarchia, to już w strefie oznaczonej znakiem D-52 ruch jest bardziej uporządkowany. Przede wszystkim nie przysługują nam już przywileje dotyczące drogi wewnętrznej, a obowiązują nas wszystkie przepisy ruchu drogowego pomimo tego, że nadal znajdujemy się na drodze niepublicznej.
Strefy te najczęściej spotykane są w okolicach centrów handlowych czy parkingów pod marketami. To celowy zabieg mający na celu podniesienie poziomu bezpieczeństwa w tych miejscach, chociażby przez obowiązek zastosowania się do “zasady prawej ręki”.
Skoro obowiązują nas przepisy ruchu drogowego, możemy otrzymać karę za wszelkiego rodzaju wymuszenia, spowodowanie zagrożenia czy nieustąpienie pierwszeństwa. Za złe parkowanie również możemy otrzymać mandat.
Wyjeżdżając ze strefy ruchu, włączamy się do ruchu.
Strefa zamieszkania (D-40)
Ostatnia z omawianych przez nas stref oznaczona jest za pomocą znaku D-40 i oznacza strefę zamieszkania, w której obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego (pierwszeństwo pieszych przed pojazdami, ograniczenie prędkości do 20 km/h, parkowanie tylko w miejscach wyznaczonych). Jeśli nie została dodatkowo oznakowana, jest drogą publiczną. Mandat za złe parkowanie czy wymuszenie pierwszeństwa na pieszym? Jak najbardziej.
Strefy te ustala się w obszarach zabudowanych na ulicach, również pojedynczych, na których w zasadzie odbywa się ruch tylko docelowy, przede wszystkim w osiedlach mieszkaniowych, w dzielnicach willowych i zabytkowych (starówkach).
Na odcinkach dróg w strefie zamieszkania, których parametry geometryczne umożliwiają jazdę z prędkością przekraczającą prędkość dopuszczalną, zaleca się stosowanie urządzeń lub rozwiązań wymuszających powolną jazdę (progi zwalniające, zmiany kierunku jazdy, punktowe przewężenia jezdni). Podobnie jak w przypadku stref ograniczonej prędkości, rozwiązania takie mogą nie być oznakowane znakami ostrzegawczymi.
Również należy spodziewać się większości skrzyżowań równorzędnych. Jeśli jednak ze względu na ograniczoną widoczność takie rozwiązanie nie byłoby bezpieczne, stosuje się znak B-20 na drodze podporządkowanej, a na drodze z pierwszeństwem znaki od A-6a do A-6e.
Wyjeżdżając ze strefy zamieszkania włączamy się do ruchu.
Uważajmy na siebie w gąszczu przepisów
Przepisy dotyczące stref są dość zawiłe, jednak są warte zapamiętania. Szczególnie, że statystycznie sporą część kolizji dokonujemy u siebie pod domem.
Źródło grafik i podstawa prawna: Dz.U. 2019 poz. 2311
