Ascari z sercem BMW

Firma Ascari Cars powstała w 1994 roku. Projekt jest dzieckiem holenderskiego milionera Klaasa Zwarta, który we współpracy z projektantem Lee Noble rozpoczął prace nad wyścigowym samochodem – Ascari FGT.

Pierwszych dziesięć egzemplarzy wyścigówki zbudowanej na ramie rurowej wyposażono w silnik Forda. Projekt ewoluował w 1998 roku wraz z odejściem legendarnego konstruktora Noble. Nazwę modelu zmieniono na Ecosseoraz po raz pierwszy użyto szaroczerwonego logo firmy. W aucie najpoważniejsze zmiany dotyczyły jednostki napędowej, wymienionej na silnik M62 produkcji BMW.

Niestety, konstrukcja nie odniosła komercyjnego sukcesu i wyprodukowano jedynie siedemnaście egzemplarzy. Wszystkie były wyposażone we wspomniane bawarskie V8, które zostały odpowiednio przygotowane przez niemieckiego tunera Hartge. Wersja o pojemności 4,4 litra miała moc 300 KM. Z kolei wersja o pojemności 4,7 litra mogła pochwalić się znacznie wyższą mocą 400 KM, co pozwalało między innymi na sprint do 100 km/h wynoszący 4,1 sekundy. Zakończona w 2000 roku produkcja scementowała więź Ascari z BMW i dzięki temu producent z Branbury zdecydował się na użycie silnika S62M50w kolejnej generacji swoich drogowych supersamochodów.

Nowa konstrukcja to zbudowany od zera dwumiejscowy wóz, którego podwozie i karoseria powstały z włókien węglowych. Bolid ma umieszczony centralnie silnik V8, ułożony wzdłużnie, napędzający tylną oś. Pierwsza propozycja to zaprezentowany w 2003 KZ1, którego nazwa pochodzi od inicjałów założyciela. W tym aucie za kabiną pasażerską pracuje 500-konna wersja motoru S62. Silnik ten dzięki średnicy tłoka zwiększonej w stosunku do M62 z 92 do 94 mm oraz wydłużeniu skoku tłoka z 82,7 do 89 mm ma pojemność 4398 ccm. Kompresja silnika wynosi 11.0:1. 32 zawory obsługują lekkie, puste w środku wałki rozrządu, które wspiera podwójny system VANOS (kanały dolotowe i wydechowe). Sprawne zasilanie paliwem odbywa się poprzez osiem indywidualnych sterowanych elektronicznie przepustnic, które reagują na ruchy pedału gazu w około 120 milisekund.

W przypadku Ascari przepływ powietrza oraz spalin odbywa się przez zaprojektowane od nowa układy dolotowy oraz wydechowy. Odpowiednie smarowanie silnika zapewnia system suchej miski olejowej. Tak skonfigurowany napęd wzbogacony nową elektroniką zapewnia moc 500 KM. Zespolony z 6-biegową manualną skrzynią biegów potrafi rozpędzić samochód do 100 km/h w czasie 3,7 sekundy, a wskazówka prędkościomierza zatrzyma się dopiero po przekroczeniu 320 km/h. Stylistycznie KZ1 to bardzo proporcjonalny i kompaktowy pojazd. Przy długości wynoszącej 4300 mm oraz wysokości niewiele ponad metr (1138 mm) jest idealnie skrojony, by pokonywać ciasne zakręty wąskich górskich dróg (poza brytyjską fabryką dom marki Ascari to tor wyścigowy w górzystej Andaluzji). Wnętrze wykonane jest z wyjątkową dbałością o detale, a pozycja za kierownicą odzwierciedla wyścigowe aspiracje. Wysoki tunel środkowy i bardzo wysoko umieszona gałka zmiany biegów sprawiają, że wystarczy niewielki ruch, aby po zmianie przełożenia złapać ponownie niewielką sportową kierownicę. Jak przystało na tego typu samochód, siedzi się właściwie na podłodze wozu, który mimo wyposażenia w eletryczne szyby i rozbudowany system audio waży jedynie 1350 kg.

W 2005 roku manufaktura pokazała światu prezentowany czarny model KZ1-R, który jest ewolucją KZ1 oraz przybliża samochód do jego czysto wyścigowej formy KZ1-R GT3. Poprawiono aerodynamikę poprzez montaż tzw. splittera oraz zainstalowanie z tyłu wyścigowego spojlera. Dodatkowo samochód wyposażono w zmodyfikowane lekkie przednie reflektory i inaczej skonstruowane tylne błotniki, pozwalające na montaż szerszych kół. Wnętrze zostało pozbawione elektrycznych udogodnień, a część elementów wyposażenia została skonstruowana z włókien węglowych, zamontowano też integralną klatkę bezpieczeństwa. Masa pojazdu osiągnęła imponujące 1250 kg. Silnik to wciąż S62M50, którego moc podniesiono o dodatkowe 20 KM, osiągając 520 KM. W samochodzie opcjonalnie można było zainstalować 6-biegową sekwencyjną skrzynię biegów. Sprint do 100 km/h wynosi 3,8 sekundy, a prędkość maksymalna ponownie przekracza 320 km/h.

Żółty supersamochód to ostatni z rodziny Ascari, czyli A10. Milioner Klaas Zwart nazwał go bestią. Samochód ma zmodyfikowane carbonowe podwozie oraz zupełnie nowy pakiet aerodynamiczny. Większe spojlery, bardziej agresywny profil listew bocznych oraz dodatkowe wloty powietrza sugerują, że mamy do czynienia z wyścigówką, której nie należy lekceważyć. Zmodyfikowane błotniki skrywają lekkie carbonowo-aluminiowe felgi z centralną śrubą mocującą. Silnik BMW przeszedł szereg następnych zabiegów usprawniających jego funkcjonowanie. Między innymi dzięki nowym wałkom rozrządu oraz tłokom i sprawniejszemu systemowi chłodzenia produkuje ekstremalne wręcz 625 KM. Pozwoliło to na imponujący przyrost osiągów względem poprzedników: do pierwszej setki bolid potrzebuje zaledwie 2.8 sekundy i nie przestaje przyspieszać do 345 km/h!

Każda budująca historię firmy maszyna jest niesamowita. Rządzą niepodzielnie w swoim królestwie, na wspomnianym najdłuższym torze wyścigowym w Hiszpanii – Ascari. Możliwość podziwiania ich w naturalnym środowisku przyprawiła nas o gęsią skórkę. Mimo że te auta nie osiągnęły komercyjnego sukcesu, umiesiły markę Ascari na supersamochodowej mapie świata. Są ponadto żywym dowodem na potencjał drzemiący w jednostkach napędowych BMW. Silnik zastosowany w M5 E39 okazał się doskonałym źródłem napędu nie tylko dla tego sportowego sedana, ale również dla czystej krwi superauta. Ascari pokazało światu możliwości tej konstrukcji, znajdując w niej dodatkowe 225 KM bez użycia turbodoładowania. To przyrost mocy o ponad 50 procent. My trzymamy kciuki, żeby móc jeszcze oglądać silniki BMW w tego typu szalonych konstrukcjach.

Krzysztof Kaźmierczak

Fot. Ascari, autor